امروز سالگرد فوت پدرم ه . تا زمانی که بود متوجه بودنش نبودیم . اما وقتی که رفت متوجه شدیم چی شده . چند سالی درگیر بیماری بود . دیالیز میشد .

واقعیتش خاطره چندانی از کودکی با پدرم ندارم از بس کار میکرد کمتر می تونستیم ببینیمش . یاد ندارم حتی یه دفعه هم با هم سینما رفته باشیم یا حتی پارک !

تمام مشکلات خونه توسط مادرم حل میشد . از اونجایی که بچه های نسبتا شیطونی هم بودیم دمار از روزگارش در آورده بودیم . و پدر کماکان کار میکرد .

نمیدونم شاید شرایط اون موقع ها اینطوری ایجاب میکرد که پدر بایستی مسئولیت بیرون رو بعهده میگرفت و مادر مسئولیت داخل . این موضوعی که میگم شاید مربوط به سالهای 1353 تا 59 یا 60 باشه . اما شرایط زندگی خیلی آسون نبود .

بگذریم ....

یه سایتی رو یکی از دوستان معرفی کرده بود تا به من بگه که از روی نوشته ها هم نمیشه کسی رو شناخت اما من مسرم که تا حدود زیادی میشه پی به ماهیت آدما برد . مثلا همون کسی رو که این دوست عزیزم معرفی کرده بودند بعداز خوندن 4 یا 5 پست تونستم تا حدودی متوجه شم که :

یه آدم تازه بدورن رسیده س

ادای آدمای شاد رو در میاره

به شدت تحت تاثیر دیگرانه

در هر چند جمله ای که بکار گرفته بلاخره زور چپون هم که شده در مورد چیزایی که داره توضیح داده !

و بسیاری چیزای دیگه که خیلی راحت نه تنها توسط این حقیر بدست اومد بلکه هر آدم عاقلی اونجا رو بخونه متوجه ذات پلید طرف میشه .

راستی اشتباه نشه ها اگه آدم چیزی داره این خیلی خوبه ولی برخ کشیدنش درست نیست ( دقیقا به رخ کشیدن ) والا خودم من هم از طرفداری کسایی هستم که واسه بهتر زندگی کردن تلاش میکنن .

بهر حال این موجود دو پا شناختش کار بسیار سختی یه و فقط در شرایط خاصی که قرار گرفته میشن باید پی به ماهیت اونا برد . البته خودم هم همین شرایط رو دارم . باید دید در تمام مواقع با مسائل منطقی و درست برخورد میکنم یا نه گاهی میشه که به جاده خاکی میزنم !