همچون پرنده که با شکوه
به پرواز در می آید
بال می کشاید و
پرواز کنان می گذرد
می چرخد و
آرام بر هوا می لغزد
آدمی را نیز
هوای پرواز در سر است تا دور شود
راهش را بیابد
و در آرامش
به جست و جو پردازد .
همچون پرنده که بر زمین می نشیند
بال جمع میکند
دانه بر می چیند
به تور صیاد و دام خطر می افتد
آدمی نیز باز می گردد
آماده
تا خود را به زندگی و
تقدیر خویش سپارد .