واسه یه مدتی حس ش نیست و بروز کنم . به همین دلیل یه مدتی کرکره های اینجا میاد پائین تا بعد . دو تا دوست گرامی و محترم وبلاگی دارم که بهشون سر میزنم ( شاپرک و مینا ) . البته حال و احوالم خوبه خوبه فقط فعلا حس ش نیست  . خدا نگهدار

تو مسابقه زندگی کسانی موفق اند که دل رو رها کنند و بیشتر به واقعیت موجود که اون هم چیزی جزء پول نیست ، بپردازند .

 اما اگه کل زندگی واسه دل باشه تکلیف چیه ؟ اینکه از زندگی بعنوان مسایقه یاد میکنم لازم به توضیح نداره . نباید فراموش بشه که تو این مسابقه دو ، نباید پا رو سروکله آدمای ناتوان گذاشت . آدمایی که نمی تونن از حقشون دفاع کنند . سر و زبان درستی ندارن و قانع اند . تنها چیزی که می تونن انجام بدن  اینه که کز کنند و اگه کسی ندیدشون گریه کنند !

همه چی روبراست .

امروز سالگرد فوت پدرم هست قرار گذاشتم بعداز ظهر برم بهشت زهرا .  

آدم مهربونی بود با اینکه زیاد اهل حرف زدن و سرو صدا کردن نبود اما محبتش واقعی بود . از هیچ تلاشی برای کمک به بچه هاش کوتاهی نکرد .

به مظلوم بودن تو فامیل و در و همسایه معروف بود . وقتی فوت کرد ۵۷ سالش بود و سه سال از ناراحتی کلیه و دیالیز هفته ای ۳ بار رنج برد .

یادش گرامی...

این زیر فال شب یلداست .

خیلی خوش گذاشت جای دوستان گل و بلبل خالی .

روشنی طلعت تو ماه نداردگوشه ابروی توست منزل جانمتا چه کند با رخ تو دود دل منشوخی نرگس نگر که پیش تو بشکفتدیدم و آن چشم دل سیه که تو داریرطل گرانم ده ای مرید خراباتخون خور و خامش نشین که آن دل نازکگو برو و آستین به خون جگر شوینی من تنها کشم تطاول زلفتحافظ اگر سجده تو کرد مکن عیب

پیش تو گل رونق گیاه نداردخوشتر از این گوشه پادشاه نداردآینه دانی که تاب آه نداردچشم دریده ادب نگاه نداردجانب هیچ آشنا نگاه نداردشادی شیخی که خانقاه نداردطاقت فریاد دادخواه نداردهر که در این آستانه راه نداردکیست که او داغ آن سیاه نداردکافر عشق ای صنم گناه ندارد