معلوم نیست ما فرزند آدم که نه بخواست خود بلکه بخواست دیگران پا به این جهان هستی گذاشتیم دنبال چی هسیتم و از این دنیا چی میخوایم .  من فکر میکنم یک حس بسیار عجیب در وجود تک تک آدما قرار داره که تصور میکنن یه چیزی هنوز کمه و جای خالی اون کاملا حس میشه . این موضوع یا این شئی یا هر چیزی که اسمشو میخواین بذارید تو زمانی که تنها هستید بسراغتون میاد و یه جوری بهتون میفهمونه که تو هنوز همه چیز نداری . بدنبالش میگردی اما دقیقا نمیدونی چیه !! مسخره اس نه ؟ ممکنه مسخره باشه اما وجود داره .

حال ماردم خیلی بهتر شده خودش با کمک میتونه چند قدم راه بره . در حد 2 یا 3 قاشق غذا بخوره . البته هنوز بیمارستانه . در کل از خدا که تنها موجودی بود که میتونست به ما کمک کنه از صمیم قلب تشکر میکنم . پر رنگ ترین حضور خدا رو باید پشت در اتاق عمل دید . دقیقا فقط  از دست اون و وسیله ای که قرار داده ( دکتر )  کار بر میاد . جراح ایشون قبلا پزشک مخصوص خمینی بوده ! تو کارش خیلی وارده و خودش هم از نظر شخصیتی انسان بسیار وارسته ای  یه . تنها پزشکی که دیدم صرفا برای پول کار نمیکنه .

خدای من یا بهتر بگم خدای همه . تمام تلاشمو میکنم که لطمه ای به کسی نزنم .  اما اگر از سر نادونی و واقعا نادونی کاری انجام دادم که خوشایند تو و انسان تو نبود منو ببخش و بدون که واقعا نمیدونستم نه اینکه میدونستم و انجامش دادم . گاهی هم بعضیا موضوعی یا مطلبی رو حق خودشون میدونن اما تو که میدونی  ، حق ،  اون چیزی نیست که ما تصور میکنیم باید داشته باشیم .