خداوند عالم عدده ای از مردم رو خلق کرده که فقط انرژی منفی منتقل کنند . شکل و شمایل این افراد معمولا زیاد عجیب و غریب نیست . شکلی به ظاهر شاد و بدور از هرگونه غم وغصه . اما به محض دیدن ما یه بند بد گویی از این و اون میکنن . از زمین زمان ناراضیند . تمام درهای دنیا رو بسته میدونن و خودشونو ( و گاها" مارو ) گوشه رینگ بوکس فرض میکنند که دیگه هیچ کاری ازمون بر نمیاد .
چقدر تحمل دونستن بعضی از چیزها و سکوت کردن در مورد اونها سخته . پستی آزار دهنده اونا تموم جسم و روحت رو به تسخیر خودش در میاره . این افراد هم چهره و شکل عجیب و غریبی ندارن و زمانی متوجه میشی که در ذهنت در عرش اعلا هستن! . آوردن اونا از اون بالا به پائین شاید ماه ها و سالها طول بکشه . احساسی که بعداز اون بهت دست میده (( خر )) بودنه !
آیا واقعا راه حل درستی برای شناخت واقعی افراد وجود داره ؟ آیا اصلا میشه بدون توجه به افراد زندگی کرد ؟
سلام
والا چی بگم ... منکه از بس هی این احساس خر بودن بهم دست داد و دست تا اینکه رسیدم به جاییکه مجبور شدم اون عینک زشت و بدقواره ئ بدبینی و بزنم به چشمم و همه را از پشت اون عینک ببینم ... ولی نکته ئ جالب اینکه هنوزم هر چند وقت یدفعه با اینکه اینهمه مواظبم باز این احساس بهم دست میده !
در مورد آدمای منفی باف ... من از خودم شروع میکنم ... هر وقت یه خرابکاریی میکنم و یا تو راهی که رفتم شکست میخورم ... منفی باف میشم ... که خوب خدا رو شکر گوش شیطون کر تازگیا دیگه اینطوری نشدم ... حالا حسابش و بکن یه آدم تموم عمرش و شکست بخوره !!! (پارازیت ... که من البته این و از بی عرضه بودن و بی کفایتی اون آدم میدونم ) خوب این آدم همیشه درحال نالیدن و دق دادن مردمه ... منفی و مثبت بودن افراد و فکر کنم بشه از وضعیت زندگی اونا تشخیص داد ... هر چه موفقتر زندگی شاد تر ... هرچه ناموفقتر زندگی سرشار از منفی نگری و بدکامی.
خیلی حرف زدم ببخشید....
شاد و پیروز ... در پناه حق باشید.