روزگار عجیبی ست نازنین

با خودم فکر میکنم که حق به جانب کیه؟

من یا شما یا اونا یا اون ؟ کدومشون ؟

همه مون حق داریم  مسیر زندگی مون رو خودمون انتخاب کنیم . مسئولیت خوب یا بدش هم به عهده خودمونه.

 نباید کاسه داغ تر از آش بشیم .

هر کسی مظروف به ظرف خودشه .

عوض کردن آدما یا به زعم بعضیا ایجاد تحول در دیگران جز با خواست و درک طرف  مقابل ،غیر ممکنه .

چه باید کرد ؟

همینه که هست !

یا بقول آذربایجانی ها : اله بو  دی  که  وار ( البته من ترک نیستم)

باید با همین شرایط کنار اومد .

نا گفته نماند که کنار اومدن با شرایط فقط و فقط در مورد طرفهای متقابل صادق هست نه اینکه با هر شرایطی  کنار اومد .

از اینکه بازم بعضی از جملات مربوط به هم نمیشه عذر خواهی میکنم .

مثل قرآن نوشتم . که هرچی معنی های  فارسی اون رو میخونی چیزی متوجه نمیشی! ( مذهبی های عزیز دل خور نشن . رابطه من با خدا خیلی دوستانه است . )