کسی از سرنوشت خودش خبر نداره.  خدایا چی میشد همه اینا خواب بود.  

چند سال پیش یک کتاب از یه دوست قدیمی هدیه گرفتم از مربوط به دلنوشته های اوشو است . امروز اتفاقی دیدمش دلم هوای اون دوست قدیمی رو کرد که از دسترس دوره و دیدار رمون احتملا به قیامته . ببین خودش زیر این جمله رو خط کشیده . گفته که : 

وقتی تو به سوی خدا صعود میکنی 

خداوند نیز به سمت تو نزول میکند .

این حرف کاملا درسته و اعتقاد دارم بهش .

یادش بخیر

تو این اینجا چه دوستای خوبی داشتم. واقعیتش هر بار اینجا میام دلم میگیره . واسه همین فعلا دیگه اینجا نخواهم امد دارم خودمو دوباره سرگرم روزمرگیهای معمول میکنم. 

همه تون. رو از صمیم دل دوست دارم حتی اونایی که 

ازارم دادن

 بوسسسس

یه جورایی تقریبا همه قاط زدن رفته پی کارش این روزا نمیدونم چرا کارای مردم اینقدر عجیب غریب شده. وقتی مقایسه میکنم با دو سال پیش (نه خیلی دورتر) مردم کم حوصله تر از همیشه بی ظرفیت تر از گذشته و ...  

نمیدونم خودمون مقصریم یا شرایط زندگی مردم رو اینطوری کرده . اینم بگم مطمئنا" خودم هم همینطوری شدم .  میدونم که هر انسانی در طول عمر خودش بطور متوسط هر 10 سال تغییرات عمده ای تو رفتار و حتی عقایدش که پای بندش بوده ، رخ میده اما من دارم حس میکنم  زمان تغییر آدما بسیار کمتر از 10 سال شده 

یه زره غر بزنم و تموم کنم، 

واقعا تو این روزا دخل وخرج خونواده ها دچار مشکل شده. امروز حساب کردم ماهی 3 میلیون خرج ماست البته با احتساب قسط و مسافرت رو هم حساب نکردم . واسه همینه رسما اعلام میکنم کم آوردم خدای محترم ! 

فقط میخوام بگم : 

جانم فدای......!؟ خوب مملکتی ساخته  

خودمونیم ها این روز نمیدونم چرا اینقدر زود رنج شدم هی فرت وفرت پاچه اینو اونو میگیرم! نکنه منم قاط زدم و خودم حالیم نیست نکنه همه عالم و ادم بدن جز خود من!؟ تا یارو یه زره پاشو از گیلیمش بیشتر میزاره متنفر میشم ازش 

نمیدونم اونا حد و حدودشون رو نمیدونن و یا من انتظاراتم بالاست در هر صورت تحمل کارایه نسنجیده اشنایان بد جوری رو مخم میره.